อุกกาบาตเป็นสิ่งที่น่ากลัวพอดูถ้ามันเกิดเหตุการณ์อย่างภาพจำลอง
นักดาราศาสตร์ประมาณว่า ขณะที่โลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ วงโคจรของโลกและวิถีโคจรของอุกกาบาตและดาวเคราะห์น้อยได้ตัดกันประมาณ 1,500 ครั้งในแต่ละปี ซึ่งนั่นก็หมายความว่า คงมีสักวันหนึ่งที่โลกถูกอุกกาบาตหรือดาวเคราะห์น้อยพุ่งชน
ความสนใจของคนเกี่ยวกับการตกของอุกกาบาตได้มีมาตั้งแต่สมัยโบราณเช่น เมื่อ 4,000 ปีก่อน ชาวอียิปต์ได้บันทึกว่า มีก้อนหินตกจากฟ้าในยุคของฟาโรห์และเมื่อ 25,000 ปีก่อน ก็ได้มีอุกกาบาตขนาดใหญ่ก้อนหนึ่งตกที่ Winslow ในรัฐ Arizona ทำให้เกิดหลุมกว้าง 1,200 เมตร และลึก 170 เมตร การรู้ขนาดของหลุมทำให้นักวิทยาศาสตร์รู้ว่า อุกกาบาตลูกนั้นมีเส้นผ่าศูนย์กลางยาว 60 เมตร มีน้ำหนัก 1 ล้านตัน และพุ่งชนโลกด้วยความเร็ว 15 กิโลเมตร/วินาที หรือถ้าจะย้อนอดีตไปนานกว่านั้น ถึงเมื่อ 65 ล้านปีก่อนนี้ ก็มีอุกกาบาตขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางยาว 10 กิโลเมตร ได้พุ่งชนโลกที่แหลม Yucatan ในเม็กซิโก จนทำให้เกิดหลุมลึก 20 กิโลเมตร และกว้าง 100 กิโลเมตร ความรุนแรงที่เกิดจากการปะทะกันครั้งนั้น ได้ทำให้ภูเขาไฟระเบิด แผ่นดินไหว ไฟป่าลุกไหม้ และโลกถูกฝุ่นภูเขาไฟปกคลุมท้องฟ้านานเป็นเดือนจนพืชเมื่อไม่ได้รับแสงอาทิตย์ต้องล้มตาย และไดโนเสาร์ (บางชนิด) ที่กินพืชเป็นอาหารต้องล้มตายตามจนสูญพันธุ์ไปในที่สุด
* เมื่ออุกกาบาตสามารถพิฆาตไดโนเสาร์ได้เช่นนี้ คำถามที่คนทั่วไปสนใจคำตอบคือ มนุษย์เราจะป้องกันอันตรายจากการถูกอุกกาบาตชนได้อย่าง ?
